GENIUS Act czyli regulacja stablecoinów, pośrednia sprzedaż długu USA i chęć kontroli nad rynkiem Eurodollara
Na razie rezerwa bitcoina schodzi na dalszy plan w USA, ponieważ tu politycy będą się
zastanawiać nad możliwościami jej utworzenia, za to nie musieli się długo zastanawiać nad
stworzeniem projektu ustawy dotyczącej stablecoinów, których emisja ma pomóc w nabywaniu
długu USA. Poniżej szczegóły projektu GENIUS (Guiding and Establishing National Innovation
for U.S. Stablecoins).
Stablecoiny, czyli kryptowaluty powiązane wartością z aktywami takimi jak dolar amerykański,
zyskały ogromną popularność jako środek płatniczy i narzędzie do transferów wartości w
ekosystemie finansowym. W odpowiedzi na rosnącą adopcję i potencjalne ryzyka, amerykański
Kongres przygotował ustawę GENIUS Act, której celem jest stworzenie kompleksowych
regulacji dla stablecoinów płatniczych.
Kto może emitować stablecoiny?
Zgodnie z nowymi regulacjami, tylko uprawnieni emitenci będą mogli wydawać stablecoiny w
USA. Emitenci dzielą się na banki i instytucje depozytowe nadzorowane przez regulatorów
federalnych, niebankowe podmioty posiadające licencję od Comptroller of the Currency, a także
emitentów działających na poziomie stanowym, o ile kapitalizacja stablecoina nie przekracza 10
miliardów USD. Osoby i firmy nieposiadające stosownych zezwoleń nie będą mogły emitować
stablecoinów, a za złamanie przepisów grożą wysokie kary finansowe.
Jakie są wymagania dotyczące zabezpieczenia stablecoinów?
Emitenci muszą utrzymywać pełne zabezpieczenie rezerw 1:1. Aktywa mogą obejmować
gotówkę, depozyty na żądanie, obligacje skarbowe USA o zapadalności do 93 dni,
krótkoterminowe transakcje repo oraz fundusze rynku pieniężnego inwestujące wyłącznie w
powyższe instrumenty. Zakazane jest wykorzystywanie tych rezerw w celach spekulacyjnych, z
wyjątkiem zapewnienia płynności dla wykupu stablecoinów.
Nadzór i raportowanie
Emitenci muszą przestrzegać surowych wymogów sprawozdawczych, w tym publikować
miesięczne raporty o strukturze rezerw, przechodzić obowiązkowe audyty przez zarejestrowane
firmy księgowe oraz certyfikować raporty przez CEO i CFO, pod groźbą odpowiedzialności
karnej.
Ograniczenia działalności emitentów
Emitenci stablecoinów mogą jedynie emitować i wykupywać stablecoiny, zarządzać rezerwami
oraz świadczyć usługi przechowywania stablecoinów i kluczy prywatnych. Jakiekolwiek inne
działania wymagają zgody regulatora, co ogranicza możliwość angażowania się w ryzykowne
operacje finansowe.
Jakie instytucje nadzorują rynek?
Za regulacje i egzekwowanie przepisów odpowiadają Comptroller of the Currency jako główny
regulator dla emitentów niebankowych, bankowe instytucje emitujące stablecoiny oraz
regulatorzy stanowi, pod warunkiem zachowania zgodności z wymogami federalnymi. Emitenci
przekraczający 10 miliardów USD kapitalizacji muszą przejść pod nadzór regulacji federalnych
w ciągu 360 dni.
Ochrona konsumentów
Osoby i firmy zajmujące się przechowywaniem stablecoinów muszą działać pod nadzorem
regulatorów federalnych lub stanowych. Wprowadzono surowe zasady separacji aktywów
klientów od aktywów emitenta, aby chronić użytkowników w razie problemów finansowych.
Stany Zjednoczone zapanują nad rynkiem Eurodollara? (nie mylić z parą walutową)
Sekcja 15 ustawy GENIUS Act wprowadza mechanizmy umożliwiające wzajemność regulacyjną
dla stablecoinów wydawanych w zagranicznych jurysdykcjach (odpowiednik dolarów poza USA,
czyli rynek Eurodollara). Celem tej regulacji jest ułatwienie międzynarodowych transakcji oraz
interoperacyjności stablecoinów denominowanych w dolarach amerykańskich, które są
emitowane poza USA.
Amerykańska Rezerwa Federalna (Fed) oraz Sekretarz Skarbu będą odpowiedzialni za
tworzenie i wdrażanie wzajemnych porozumień lub dwustronnych umów z innymi krajami.
Celem jest harmonizacja regulacji dotyczących stablecoinów oraz zapewnienie spójności
regulacyjnej pomiędzy USA a innymi państwami.
Współpraca międzynarodowa w zakresie stablecoinów będzie możliwa tylko z krajami, które
mają podobne regulacje dotyczące stablecoinów. W praktyce oznacza to, że tylko stablecoiny
emitowane w jurysdykcjach spełniających określone standardy regulacyjne będą mogły być
uznane przez USA za interoperacyjne. Zapewnia to spójność zasad dotyczących przejrzystości,
rezerw i audytu stablecoinów w różnych krajach.
Wpływ na globalny rynek stablecoinów
Sekcja ta może otworzyć drzwi dla uznawania stablecoinów emitowanych poza USA, pod
warunkiem, że spełniają one amerykańskie normy regulacyjne. Może to ułatwić globalne
transakcje i zwiększyć płynność stablecoinów denominowanych w USD na międzynarodowych
rynkach.
W dłuższej perspektywie może to umocnić pozycję dolara amerykańskiego jako głównej waluty
stablecoinów na świecie. Może zachęcić inne kraje do dostosowania swoich przepisów do
standardów USA, aby umożliwić interoperacyjność stablecoinów. Regulacje dotyczące
stablecoinów mogą stać się częścią szerszych porozumień handlowych i finansowych między
krajami.
Sekcja 15 ustawy GENIUS Act wzmacnia pozycję USA jako kluczowego gracza w regulacji
stablecoinów na poziomie globalnym. Wprowadza mechanizmy współpracy międzynarodowej,
które mogą ułatwić handel i transfery transgraniczne stablecoinami denominowanymi w
dolarach amerykańskich. Jednocześnie, poprzez wymóg „zasadniczo podobnych regulacji”,
USA dąży do utrzymania kontroli nad jakością i bezpieczeństwem globalnego rynku
stablecoinów, ograniczając możliwość wykorzystania nieuregulowanych stablecoinów w
międzynarodowych transakcjach.
Data wejścia w życie i okres przejściowy
Sekcja 16 ustawy GENIUS Act określa, kiedy nowe regulacje dotyczące stablecoinów wejdą w
życie oraz jakie przewidziano okresy przejściowe dla istniejących emitentów stablecoinów.
Regulacje te mają na celu zapewnienie płynnego wdrożenia przepisów oraz umożliwienie
podmiotom przejście pod nowy reżim prawny bez zakłóceń na rynku. Ustawa wejdzie w życie w
zależności od tego, która z poniższych dat nastąpi wcześniej:
18 miesięcy od momentu uchwalenia ustawy – jeśli do tego czasu nie zostaną wydane końcowe
regulacje przez organy nadzorujące stablecoiny.
120 dni po wydaniu finalnych regulacji przez główne federalne organy nadzoru stablecoinów
(np. Fed, Comptroller of the Currency) – jeśli regulacje zostaną wdrożone wcześniej.
Taka struktura pozwala na elastyczne wdrożenie przepisów, zapewniając, że nie zostaną one
zbyt długo opóźnione, ale jednocześnie dając czas regulatorom na przygotowanie
szczegółowych zasad.
Obowiązek powiadomienia Kongresu
Organy regulujące stablecoiny są zobowiązane do poinformowania Kongresu, gdy rozpoczną
proces przyjmowania wniosków od podmiotów chcących stać się legalnymi emitentami
stablecoinów. Zapewnia to nadzór ustawodawczy nad procesem wdrażania nowych regulacji i
zapobiega ich przeciąganiu się w czasie.
Okres przejściowy (Safe Harbor) dla istniejących emitentów
Przepisy przewidują maksymalnie 12-miesięczny okres przejściowy, w którym regulatorzy mogą
tymczasowo zawiesić stosowanie nowych wymogów wobec podmiotów, które w momencie
wejścia w życie ustawy mają już złożone wnioski o licencję. Dotyczy to dwóch grup: spółek
zależnych banków, które mają już złożony wniosek o zgodę na emisję stablecoinów. Podmiotów
niebankowych, które starają się o licencję od Comptroller of the Currency.
Dzięki temu emitenci stablecoinów, którzy już rozpoczęli proces uzyskania zgodności z nowymi
regulacjami, mogą kontynuować działalność bez nagłego wyłączenia z rynku.
Sekcja 16 zapewnia elastyczność i przewidywalność we wdrażaniu nowych przepisów.
Ostateczna data wejścia w życie ustawy zależy od tempa prac regulatorów, ale nie może być
późniejsza niż 18 miesięcy od jej uchwalenia. Przepisy uwzględniają również okres przejściowy
dla istniejących emitentów, co ma zapobiec nagłym zakłóceniom na rynku stablecoinów i
umożliwić dostosowanie się do nowych regulacji bez nadmiernych obciążeń.
Podsumowanie
Ustawa GENIUS Act wprowadza jasne regulacje dla rynku stablecoinów, zapewniając większą
przejrzystość, stabilność i ochronę użytkowników. Stablecoiny będą musiały być w pełni
zabezpieczone długiem USA, a ich emitenci podlegają ścisłemu nadzorowi. Nowe regulacje
mogą stanowić kluczowy krok w integracji stablecoinów z tradycyjnym systemem finansowym w
gospodarce.